Woensdag was het dan zover. We hadden een afspraak bij de KNO-arts. Van te voren mijn zoontje voorbereidt dat de dokter naar zijn oren zou kijken en naar zijn mond. Maar voor de rest was het nog onduidelijk wat er precies allemaal zou gebeuren.
Tijdens het wachten
In het totaal hebben we drie keer eventjes moeten wachten in de wachtkamer. Tja hoe ga je dan met die tijd om. Mijn zoontje ging eerst nog even spelen. Er stond een tafeltje met een blokkenspiraal. Grappig dat hij daar nog mee wilde spelen. Ik had eigenlijk verwacht dat hij daar nu wel een beetje te oud voor zou zijn.
Wat hij ook erg leuk vond om te doen was foto’s maken (met mijn telefoon uiteraard). Hierbij zitten natuurlijk ook foto’s van de grond of van zijn vingers (die foto’s zal ik jullie besparen). Ook mama mocht op de foto en ik moet zeggen deze foto is best goed gelukt (zeker voor vroeg in de ochtend).
De controle
Eerst mochten we mee met een vrouwelijke dokter. Die stelde vragen zoals of het in de familie zit. Ja aan beide kanten. Mijn amandelen zijn ook verwijdert toen ik klein was. En mijn vriend heeft afgelopen jaar een keelontsteking gehad. Waarbij mijn vriend de vraag heeft gekregen of hij misschien zijn keelamandelen wilde verwijderen. Maar uiteindelijk heeft hij dit nog niet gedaan. Ook werd er gevraagd of hij last heeft gehad van eczeem toen hij net geboren was. Ja dat heeft hij inderdaad gehad. Dit zal wel met elkaar te maken hebben. Na de “familie” vragen, ging het onderzoek verder. Mijn zoontje wilde niet alleen op de stoel gaan zitten. Dus ging hij bij mij op schoot zitten voor het overzoek. Met een cameraatje gingen ze in zijn oren kijken. Hij moest wat zeggen, om zo te kijken hoe zijn trommelvlies reageerde. Na dit onderzoek moesten we weer even wachten. En daarna gingen we door naar de tweede dokter. Deze dokter ging ook weer met een cameraatje in zijn oren kijken. Ook keek hij in zijn mond naar zijn keelamandelen. Maar de conclusie was snel gemaakt.
Conclusie
Hij heeft een glue ear. We hebben 14 februari een afspraak om zijn neusamandelen te verwijderen .Ook krijgt hij dan buisjes in beide oren. Hierdoor gaat hij als het goed is beter horen en kan hij beter door zijn neus ademhalen. Hij heeft nu namelijk voornamelijk een mondademhaling. Zijn keelamandelen worden (nog) niet verwijdert. Terwijl deze eigenlijk wel groot zijn. Maar ik ben zelf op dat moment vergeten te vragen waarom we niet het advies hebben gekregen om deze ook te laten verwijderen. Een week van te voren hebben we nog een afspraak waarbij we een filmpje krijgen te zien wat er precies met de operatie gaat gebeuren (wel op kinderniveau als het goed is). Ook wordt dan zijn gewicht en lengte gemeten om te kijken of hij via het infuus of via een kapje onder narcose wordt gebracht. Ik moet zeggen dat ik zelf een voorkeur heb voor met een kapje. Maar ik vind het stiekem wel een spannend als hij straks onder het mes moet. Gelukkig kan ik me er nog even op voorbereiden.
Ik kan me voorspellen dat je het spannend vind. Maar wel fijn dat er zo duidelijk is wat er moet gebeuren en dat dit kan worden geregeld.
Zeker spannend! Bij mijn jongens is het ook allebei gebeurd, ook in het Ijsselland 😉 Ze hebben het nog steeds over de slaapdokter haha, heeft toch wel indruk gemaakt. Maar verder ging het echt prima, ze zijn er zo overheen!
Spannend hoor, ook voor mama 😉 Sterkte!
Spannende tijden weer. Gaat helemaal goed komen.
Spannend, maar wel fijn dat er verbetering in het vooruitzicht is.
Ik kan me heel goed voorstellen dat je het spannend vindt. Maar het wordt dan wel makkelijker voor hem denk ik. En dat zal veel schelen.
Oh spannend, bij Caileigh zijn in 2015 de keel en neusamandelen verwijderd en ik ben heel blij om te kunnen zeggen dat het geholpen heeft. Nog geen keelontsteking gehad (wel oorontsteking).