Het begon als een gewone eerste schooldag, maar deze liep heel anders af. Een telefoontje van de BSO veranderde de dag. Ik heb mijn zoon gelijk opgehaald. Gelukkig konden we dezelfde dag nog bij de tandarts terecht.
Telefoontje BSO
Om half 5 ging mijn telefoon. Ik keek op het scherm en zag BSO belt staan. Wat gek, normaal bellen ze nooit. Ik nam gelijk op, je zoon vroeg me om je te bellen. Hij is van de glijbaan gevallen. Op de achtergrond hoorde ik hem huilen. Omdat ze aangaf dat mijn zoon had gevraagd mij te bellen probeerde ik erachter te komen hoe ernstig het was. De leidster mocht niet in zijn mond kijken. Hij bloedde en gaf zelf aan een tand kwijt te zijn. Met zijn mond was hij op de glijbaan gevallen. Het bloed kwam doordat hij een tand door zijn lip had. Hij heeft twee mooie grote mensen voortanden. Wat gelijk in mij op kwam, als daar maar niks mee aan de hand is. Ik zei dat ik eerst de tandarts ging bellen om hem daarna gelijk op te halen. Bij de tandarts mochten we gelijk komen. Ze hadden nog een afspraak staan en daarna waren wij aan de beurt zijn. Als een kind op zijn tanden is gevallen, dan kun je het beste dezelfde nog even langs de tandarts gaan.
Bij de tandarts
In de wachtkamer schrok ik wel even. Hij was erg moe, viel een paar keer bijna in slaap (ik probeerde hem wel wakker te houden) en dat is eigenlijk niks voor hem. Dus de BSO even een appje gestuurd met de vraag hoe hij nu precies was gevallen en van welke hoogte. Hij gleed naar beneden en net voor het einde maakte hij een soort halve rol en viel met zijn mond op de rand van de glijbaan. Dus gelukkig niet van een grote hoogte gevallen. Binnen bij de tandarts had ze in zijn mond gekeken en ook foto’s gemaakt. Hierop was geen schade te zien. Wel mocht hij een week niks af happen. Zijn voortanden mochten ook een week niet elektrisch gepoetst worden. Maar wel voorzichtig met een gewone tandenborstel (of de elektrische tandenborstel als deze niet aan stond). Ik was echt opgelucht dat er geen schade te zien was.
Thuis
Thuis hebben we maar knakworsten gegeten. Dat leek mij heerlijk zacht en makkelijk om te eten. Die avond wilde hij zijn tanden niet poetsen. Dat kon ik mij ook wel voorstellen. Dus zonder gepoetste tanden ging hij naar bed. Hij heeft die nacht bij mij in bed geslapen omdat ik hem toch in de gaten wilden houden. Die nacht heeft hij goed geslapen, ik iets minder. De volgende ochtend wilde hij eigenlijk niks eten. Als uitzondering mocht hij een boterham met poedersuiker (zonder korstjes). In zijn broodtrommel zaten er boterhammen zonder korst in kleine stukjes gesneden. De eerste dag was het eten wat onwennig. Daarna ging het steeds beter en werd het makkelijker.
Deze foto is gemaakt op de ochtend twee dagen na het ongeluk. Op de foto zie je zijn dikkere lip en ook dat er nog een wondje bij zijn voortand zit.
Speurder
Hij was zijn melktandje verloren. Daar baalde hij heel erg van. Want nu kon hij zijn tand niet onder zijn kussen leggen. En dus ook geen centje krijgen van de tandenfee. Een vriendin had al als goede tip om een muntje en een briefje onder zijn kussen te leggen. Dit was nog niet gebeurd want ik had het gevoel dat het tandje nog terecht zou komen. De leidster op de BSO gaf aan al te hebben gezocht en ze zou nog een keertje zoeken. Maar zij had niks gevonden. De volgende dag dat mijn zoon op de BSO was ging hij tijdens het buiten spelen gelijk zoeken. En hij had zijn tandje wel gevonden. Hij had een missie, hij gaf niet op en zijn tand was terecht. Dus diezelfde avond ging deze onder het kussen, de volgende ochtend lang daar een mooi muntje van 50 cent voor in de plaats.
Hoe is het nu met zijn tanden?
Gelukkig gaat het goed met zijn tanden. Hij mist een stukje tandvlees bij een voortand. Ook heeft een voortand echt een klap gehad, daardoor staat deze anders dan voor het glijbaan ongeluk (namelijk een stukje naar achteren). Hij is nog jong, zijn tanden zijn nog voldoende in beweging. De stand van zijn tand kan dus nog veranderen. Maar als ze zo blijven staan geeft dit ook niks. Mij valt het wel op maar een ander zou het waarschijnlijk niet eens zien.
War zielig zeg! Altijd eng als je een telefoontje van school krijgt, dan gaat mijn hart ook vaak te keer.
Wat een geluk dat hij zijn tand nog weer heeft gevonden!
Pff!! Wat een ongelukkige eerste dag. Gelukkig viel het nog mee.. schrikken zeg!
Wat een schrik zeg! Dat soort dingen kunnen inderdaad gebeuren. Ik ben als kind op de basisschool op mijn tanden gevallen, en heb nu twee kronen daar omdat de tanden ‘dood’ waren door de klap … Dat had echt een vervelend staartje dus.
zo dan schrik je zeg!! gelukkig viel het mee maar toch 🙁 dit soort dingen zit je nooit op te wachten
Dat is altijd even schrikken gelukkig redelijk goed afgelopen
Dit doet me gelijk herinneren aan vroeger, toen mijn dochtertje op de BSO was gevallen van het speelhuisje. Bleek later een gebroken arm. Wat een schrik he? Beterschap voor je zoon.
Gelukkig is het allemaal goed gekomen en is er geen (blijvende) schade aan het volwassen gebit.
Jeetje, zoiets is altijd schrikken zeg. Gelukkig is het wel allemaal goed afgelopen uiteindelijk!
Dat is schrikken, zit je natuurlijk nooit op te wachten. Heel veel beterschap!
Wat een schrik is dat altijd als je gebeld wordt door de opvang… 🙁