Mama ik wil niet naar school #deel 2. 

Mijn zoontje gaat nu al ruim een maand naar school. Zoals jullie misschien hebben gelezen in Mama ik wil niet naar school! verliep dat nog niet echt goed. Maar ja dat ging over de eerste school week. Ik had zelf nog de hoop dat het na een paar weken wel beter zou gaan. Maar helaas is de werkelijkheid anders. Vandaar dat ik gisteren van Juf P. zelfs de vraag kreeg of mijn zoontje wel naar school toe wilde.

Tja daar sta je dan als moeder. Met het zweet nog op je voorhoofd staan. Maar het was die dag gelukt om hem op tijd in de klas te krijgen. Met een duwtje in de rug van mij ging hij het lokaal in. Als hij eenmaal voor het klaslokaal staat wil hij echt niet naar binnen. Als het ware duw ik hem dan de goede richting in. En meestal neemt de juf het dan over. Zodra hij de eerste stappen in het klaslokaal heeft gezet is er niks meer aan de hand. Hij gaat dan net als alle andere kinderen rustig spelen. Of hij zet zijn stoel alvast in de kring.

Juf P. vroeg dus of mijn zoontje wel naar school toe wilde. Ze gaf aan dat hij het wel naar zijn zin heeft in de klas. Ze vroeg of ze misschien even met hem moest praten hierover. Nou ja graag.  Wie weet komt er wat uit om zo de ochtenden wat makkelijker te maken. Zelf als ik de vraag stel over school krijg ik vaak geen antwoord. Wat dan nog wel soms helpt is om de vragen te stellen, Wat vond je het leukste op school en wat vond je het minst leuke op school? Dan wil het vaak wel zo zijn dat er een antwoord uit komt. De juf vroeg ook of hij er in de berengroep (zo heette de instroomklas) hier ook last van had. Ja toen was het zelfs nog erger.

Vol spanning belde ik naar school die middag om te kijken of het was geluk om met mijn zoontje hierover te praten. Maar helaas zaten net alle juffen en meesters in vergadering. Dus ja dat wordt dan toch nog even wachten om te kijken of er wat uit hun gesprek is gekomen. Ik wilde het eigenlijk liever even telefonisch bespreken dan bij de deur als ik hem ’s ochtends breng.

Toen ik vanochtend mijn zoontje bracht kreeg ik het verslagje van het gesprek.  Ze vroeg of hij het leuk vond op school, ja dat vond hij wel. En hoe het het vond om ’s ochtends naar school te gaan, nou dat vond hij niet zo leuk. Maar nu hadden ze samen een geheimpje en zou hij het ’s ochtends wel goed doen. En vanochtend liep hij ook heel goed de klas is. Hij had geen duwtje in de rug nodig. Dus dat heeft zeker gewerkt en nu maar hopen dat dit zo gaat blijven.