Ongelukje in huis, zo moeten we het de volgende keer niet doen.

Ik loop met zoonlief de keuken in. Hij heeft een bakje aardbeien in zijn handen maar hij wil het licht aan doen. Hij vraagt of ik het bakje aarbeien wil vasthouden dus die pak ik van hem aan. En hij pakt zijn krukje en toen ging het mis.

Ik begon te roepen dat we naar het ziekenhuis moesten of dat het eraf geknipt moest worden. Ik raakte echt eventjes in paniek. Dat was natuurlijk niet echt handig. Zoonlief hoorde dat natuurlijk ook. Buiten dat hij pijn had in zijn vinger zei hij ook dat hij niet naar het ziekenhuis wilde.

Wat er precies gebeurde? Nou zoonlief ging op het krukje staan om het licht aan te doen. Alleen gleed hij van het krukje af en kwam met zijn vinger in de handdoekhouder. En zijn vinger zat best ver in vast. Gelukkig kwam de handdoekhouder los van de muur. Want ik wil niet weten wat er was gebeurd met zijn vingertje als de handdoekhouder beter vast zat.  Zo zag onze handdoekhouder eruit:

Snel de buurman erbij gehaald. Gelukkig was ik zelf rustig geworden en kon ik zoonlief troosten. De buurman heeft de handdoekhouder er voorzichtig maar snel af gehaald. De buurman is vanaf nu voor zoonlief een brandweerman en een held. Zoonlief is helemaal fan van brandweerman Sam. En daar wordt iedereen gered door de brandweerman, ook als je ergens vast zit. Zo grappig hoe een kinderbrein werkt.

Nadat de buurman hem had verwijdert, snel zijn vinger onder de kraan en daarna een pleister erop geplakt.

Zo zag zijn vinger er na twee dagen uit:

Gelukkig heeft hij nu ruim één week later niet zo heel veel last van zijn vinger. Maar zijn nagel blijft nog wel goed blauw. En wij gaan op zoek naar een andere en vooral veiligere handdoekhouder. Ik heb me ook voorgenomen,  mocht er ooit nog een ongelukje in huis gebeuren dan ga ik niet meer in paniek raken  ookal was het maar voor heel even.

Is er bij jullie thuis wel eens een ongelukje gebeurd met je kind? Konden jullie toen wel gelijk rustig blijven? Of raakten jullie net als ik even in paniek?